Thuiskomen bij God

  “God bevrijdde me van de ene op de andere dag van mijn eetstoornis. Sindsdien heb ik verschillende vriendinnen mogen helpen die met dezelfde strijd worstelden."

Een stille strijd

Yessenia begon in haar puberteit plotseling aan te komen. Ze keek met onvrede in de spiegel en ging online op zoek naar manieren om snel gewicht te verliezen. Wat begon als een zoektocht naar controle, groeide al snel uit tot een obsessie. Ze raakte verstrikt in boulimia. Zelfs toen ze al op de universiteit zat en meerdere keren professionele hulp zocht, voelde ze zich alleen maar dieper wegzakken in haar eenzaamheid en verdriet.

Genezen en bevrijd

Yessenia was kinderwerker
in BetEl- 2013

Haar broer Larry kwam via een vriendin in contact met onze gemeente, Bet El. Hij nodigde Yessenia, inmiddels 21 jaar oud, uit voor een jeugdbijeenkomst. Tijdens die dienst raakte God haar hart diep. Ze ging naar voren en gaf haar leven aan Jezus.

“Ik werd op dat moment volledig genezen,” vertelt ze. “Vanaf die dag heb ik nooit meer de neiging gehad om terug te vallen. Jarenlang was ik actief in Bet El — het werd mijn tweede thuis.”

Yessenia en haar vader (links boven) tijdens een
evangelisatiecampange voor kinderen in 2012

Een jaar later volgden ook haar ouders. Haar vader, jarenlang verslaafd aan alcohol, vond bevrijding en begon actief mee te doen aan het gemeentewerk.

God laat niet los

Na haar studie bouwkunde kreeg Yessenia een baan waarvoor ze veel moest reizen. Het contact met de gemeente werd minder. Ze bezocht af en toe een kerk dichter bij huis, maar voelde zich nergens echt thuis. Toch ervoer ze dat God haar niet losliet, ook in haar werk:

“Ik had gebeden voor meer stabiliteit in mijn baan — en die kreeg ik. Zelfs toen ik nog op projectbasis werkte, ontmoette ik op een onverwachte plek, diep in de bergen, iemand die Wilfredo en Judith kende. Dat was Gilmer in Oxamarca. Hij heeft me enorm geholpen.” 

Een nieuw begin

Toen de diensten in ons nieuwe kerkgebouw begonnen, kwamen Yessenia en haar vriend Luis regelmatig in de kerk. Tijdens een evangelisatiedienst besloten ze samen naar voren te gaan en hun leven opnieuw toe te wijden aan God.

“Als je afdwaalt, blijft er een leegte die niemand anders dan God kan vullen. Ik heb altijd veel gehad aan de adviezen van voorganger Wilfredo. En BetEl… ja, dat voelt als familie! ”

Gebedsbrief Augustus 2025

Kidsclub Bet El

Zondags gaan de kinderen naar het park voor hun dienst,

 omdat ze nog geen eigen ruimte hebben.

In september gaat de Kidsclub Bet-El van start. Tijdens de vakantiedagen mochten we meer dan 30 kinderen verwelkomen, maar tijdens het schooljaar zien we dat dit aantal steeds afneemt. Dit komt doordat de kinderen huiswerk moeten maken of voor hun jongere broertjes en zusjes moeten zorgen.

Daarom willen we meer aandacht besteden aan de behoeften van de kinderen. Dit vraagt om extra handen en materialen, zodat we het kinderwerk goed kunnen blijven ondersteunen. Op dit moment wordt het werk geleid door Nora, met de hulp van onze Esther. Zij doen alles in hun eentje, maar om de Kidsclub echt te laten bloeien, hebben we meer mensen nodig die een stukje verantwoordelijkheid willen dragen en die willen bijdragen.

Langzaam herstel

We stonden – letterlijk - klaar voor een jeugdweekend met zestig jongeren toen Judith onverwacht met spoed geopereerd moest worden vanwege een gescheurde blindedarm. In het ziekenhuis kreeg ze daarbovenop een flinke luchtwegontsteking, wat haar herstel vertraagde. Net toen het iets beter leek te gaan en ze weer wat kon lopen en eten, raakte haar knie ontstoken: een reactie van het lichaam, waardoor haar knie nu vol vocht zit (reactieve artritis). Gelukkig is er behandeling, maar het is een langzaam en pittig proces dat veel geduld vraagt. Reizen naar het binnenland is nu lastig; Wilfredo gaat voorlopig alleen. >> Wil je meebidden voor volledig herstel? <<

Bidden en Danken

*Bid voor nieuwe helpers voor de kidsclub Bet El; momenteel rust alles op Nora’s schouders.

*Bid voor de reizen naar het binnenland, die Wilfredo alleen moet doen nu Judith nog niet veel mag lopen. Soms naar afgelegen gebieden zonder telefonisch bereik. Bid voor bescherming en iemand die mee gaat en - wie weet - ons team gaat versterken.

* Blijf Rosalia, de moeder van Wilfredo, in gedachten en gebed gedenken. Haar gezondheid is kwetsbaar door de vier dagelijkse dialyses die ze thuis moet ondergaan. Bid ook om voorziening, nu haar zorg intensief is en haar dochter Pati daardoor geen vast werk kan hebben.

*DANKBAAR: In september komt Inez uit Nederland drie maanden meelopen en helpen waar nodig: Nederlandse taal bijwerken, sport en spel op jeugdweekenden en bij de kidsclub, waar haar inzet direct van grote waarde zal zijn.

KIJK EN LEES:

*Nieuw leven: het verhaal van Luis

*Opgenomen in het ziekenhuis

*Kerk van San Juan ingewijd

🪑Stoelenactie!🪑

 https://youtu.be/RmgqUCKs0Aw?si=o062yVPsN_HKdQ4H

🪑Help je mee om meer stoelen voor BetEl te kopen? Sponsor 1 stoel voor 25 euro.🪑

🪑Stichting Zending&Gemeente, *ovv 027 Zedingswerk fam. Chuquiruna-Prakken: STOELEN*🪑

Per mail vermelden aan: 

Administratie@zendingengemeente.nl

ING Rekeningnummer: 2047678

IBAN: NL33 INGB 0002 0476 78

BIC: INGBNL2A

Ziekenbezoek🍏

We missen de reizen naar het binnenland en het warme samenzijn met de mensen daar. Gelukkig komen zij af en toe ook naar Cajamarca, en dan kunnen we weer even bijpraten en het hart luchten (altijd rondom de tafel😋). Zulke momenten zijn echte vitaminen voor de ziel.🍏

Eerste foto: Waldesmiro uit San Juan, zoon Telmo en gezin

Tweede foto: Talita en moeder Magali uit Oxamarca

Gezamelijke Evangelisatiedienst

Vandaag hebben we een gezamenlijke evangelisatiedienst met onze zustergemeentes.

Met een groep uit BetEl zijn we met een busje gekomen, vergezeld door verschillende uitgenodigde vrienden.

Ook in het samen zingen herkennen we de rijkdom van onze cultuur – een kleurrijk geheel van stemmen, talen en harten die God eren.

Bijbelstudies La Quinua

Op dit moment zijn de leiders van de berggemeenten van Oxamarca eo samengekomen in de kerk van La Quinua.

Helaas kunnen wij er door mijn gezondheid dit keer niet bij zijn, maar via foto's en filmpjes — en hun hartelijke groeten — voelen we ons toch een beetje verbonden.

We bidden dat het niet lang meer zal duren voordat we weer samen mogen zijn: samen zingen, leren en genieten van het eten.

Nationale dag van de boeren🧑🏽‍🌾

 🧑🏽‍🌾Op 24 juni wordt in Peru elk jaar het belangrijke werk van de boeren op het platteland gevierd. Op scholen wordt er ter ere van deze dag allerlei lekkers klaargemaakt. Christina (rechts) mocht een presentatie geven in haar kleurrijke kleding uit Cajamarca – een prachtig eerbetoon aan onze roots en cultuur.

🫂Voor ons is het essentieel om te benadrukken dat er meer gelijkwaardigheid moet komen voor de mensen waar we mee werken en waar we zo veel van houden. De mensen uit het binnenland worden de rest van het jaar vaak vergeten of zelfs gediscrimineerd. Deze dag is daarom niet alleen een viering, maar ook een kans om bewustzijn te creëren en waardering te tonen.